สิ่ง ดี ดี ... มีไว้แบ่งปัน

สิ่ง ดี ดี ... มีไว้แบ่งปัน

 _____________________________

                    เนื่องจากตัวผมเองนั้นได้มีโอกาสเข้าชมนิทรรศการดีๆที่จัดขึ้น เป็นนิทรรศการของภาควิชาเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา เอกเดียวกับที่ผมเรียนอยู่นี่แหละครับ โดยนิทรรศการ  "Techno Showcase" จัดขึ้นเมื่อวันที่ 15 และ 16 สิงหาคม 2556 บริเวณ ชั้น 1 อาคารนวัตกรรม ศ.ดร.สาโรช บัวศรี มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ ประสานมิตร ที่ผ่านมา ภายในนิทรรศการมีความรู้ ความน่าสนใจ ความหลากหลาย มากมาย โดยผมจะมาบอกเล่าสิ่งที่มีและเกิดขึ้นในนิทรรศการ "Techno Showcase" ผ่านเหตุการณ์สมมติของเด็กชายนิวส์ ที่อยู่ในช่วงกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย 

                  อีกหนึ่งช่วงเวลาที่เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในชีวิต คือชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
               ซึ่งมันก็มาพร้อมกับการสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ในช่วงที่ใกล้จะสมัครสอบ
          ผมก็ยังตัดสินใจไม่ได้ซักทีว่าจะลงคณะไหน เรียนอะไร เย็นวันหนึ่งจึงเดินเข้าไปคุยกับพ่อ

นิวส์ : พ่อครับ! ผมจะเลือกเรียนคณะไหนดี ให้มันจบออกมาแล้วมีงานที่ดีทำ

พ่อ : สิ่งที่ลูกจะเรียนนะ พ่อเลือกไว้ให้ตั้งแต่แรกแล้ว

นิวส์ : อะไรเหรอพ่อ

พ่อ : สิ่งที่พ่อจะให้นิวส์เรียนก็คือสิ่งเดียวกันกับสิ่งที่อยู่ในใจนิวส์นั่นแหละ
ชอบอะไรก็เรียนอันนั้นไปเลยเพราะสิ่งที่ลูกชอบกับสิ่งที่ลูกเรียนมันจะอยู่กับลูกไปตลอดชีวิต
ดังนั้นลูกคือคนตัดสินใจ พ่อว่านะ! จะเรียนอะไรก็ตามแต่
ไม่ต้องไปห่วงหรอกว่าจบมาแล้วจะมีงานแบบไหนให้เราทำ
เพราะว่ามัน “ไม่มีงานใดหรอกที่ต่ำ ถ้าเราทำด้วยใจที่สูง”

นิวส์ : ครับพ่อ! แต่แม่หรือญาติๆก็อยากให้ผมเรียนหมอกันทั้งนั้น ก็มันมีทั้งเงิน มีทั้งเกียรติ
สังคมไทยก็ยอมรับว่าเป็น อาชีพอันดับหนึ่ง แต่ผมก็ไม่ได้อยากเป็นเท่าไหร่หรอก เอาไงดีครับพ่อ!

พ่อ : งั้นพ่อขอถามอะไรเราซักข้อนะ ลูกคิดว่าอะไรที่มันสำคัญที่สุดในโลกนี้
อากาศ, น้ำ, ดิน, มนุษย์, สัตว์ หรือลูกคิดว่าอะไร

นิวส์ : เอ่อ! อืม! ไม่รู้ซิพ่อ

พ่อ : น้ำหยดเล็กๆมันทำให้เกิดผืนป่า ป่าย่อยๆมันช่วยฟอกอากาศให้สดชื่น อากาศเพียงน้อยนิดทำให้เกิดสิ่งมีชีวิต ชีวิตมนุษย์พักพิงอยู่บนผืนแผ่นดิน หรือแม้แต่จุลินทรีย์ที่ดูไร้ค่ามันยังช่วยย่อยสลายสิ่งต่างๆให้เกิดสมดุล  พ่อเองก็ไม่รู้เหมือนกันหรอกนะว่าสิ่งไหนมันสำคัญที่สุดในโลก รู้แต่ว่าถ้าขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไป โลกใบนี้มันก็จะไม่เป็นโลกอีกต่อไป แล้วมันจะมีอาชีพไหนไหมละลูกที่ดีที่สุดหรือสำคัญที่สุด มันอยู่ที่ตัวเราจะมองจะตัดสินใจต่างหาก อย่าตัดสินใจอะไรเพียงเพราะบรรทัดฐานของสังคมจนเกินไป

นิวส์ : พ่อครับพรุ่งนี้ เพื่อนผมบอกว่า มีนิทรรศการของภาควิชาเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา มศว อ่ะครับ ผมว่าผมอยากไปงานนี้ครับ เผื่อเจอสิ่งที่ใช่สำหรับตัวผม

พ่อ : เอาเลยลูก ไม่เสียหายอะไรถ้าเราจะลองค้นหา และเปิดรับสิ่งต่างๆ เพื่อสิ่งที่ใช่และติดตัวไปตลอดชีวิต

_______________ 

หลังจากนิวส์กลับจากงานนิทรรศการ "Techno Showcase"

________________

นิวส์ : พ่อครับ วันนี้ผมไปดู "Techno Showcase" มาแล้ว ผมมีอะไรจะเล่าให้พ่อฟังด้วยเยอะแยะเลย

พ่อ : ว่ามาสิลูก ไปพบเจออะไรดีๆมาละเนี่ย น่าตายิ้มแย้มเชียว

นิวส์ : ก็ที่งานนิทรรศการอ่ะครับพ่อ มีบูทต่างๆมากมายเลยครับ พี่ๆเค้าก็น่ารัก เป็นกันเองมากเลย เมื่อผมเข้าไปในงานนะครับพ่อ ก็เจอบูทต่างๆ

          Away so far (การศึกษาทางไกล) เป็นบูธที่จัดเกี่ยวกับการศึกษาทางไกลครับพ่อ เป็นการเปิดโอกาสในการศึกษาของผู้ที่ห่างไกล หรือแม้กระทั่งการเรียนการสอน ต่างวิทยาเขตต่างพื้นที่ เป็นการเปิดโลกกว้างทางการศึกษามากๆเลยครับ มีโมเดลระบบการส่งสัญญาณการเรียนทางไกลด้วยครับพ่อ เข้าใจง่าย เจ๋งไปเลย

          Read me please (สิ่งพิมพ์เพื่อการศึกษา) บูธนี้นะครับพ่อ ให้ความรู้เกี่ยวกับสื่อสิ่งพิมพ์ต่างๆที่ให้ความรู้ ที่เราสามารถศึกษาได้ด้วยตนเอง ใช้ประกอบในการเรียนการสอน แถมยังมีเกมส์ กิจกรรมสนุกๆให้ทำอีกเพียบเลย

Tech for teach (สื่อการสอนเพื่อการศึกษา) เป็นบูธที่ให้ความรู้เกี่ยวกับการทำสื่อเพื่อการศึกษาครับ พี่ๆเค้าได้บอกเล่าถึงความหมายของสื่อ ประเภทสื่อ มีสื่อต่างๆให้ดูมากมาย ผมว่าน่าสนใจมากเลยครับพ่อ

See snap (การถ่ายภาพในสตูดิโอ) เป็นบูธที่จัดเกี่ยวกับภาพถ่ายต่างๆ มีกาจำลองสตูดิโอถ่ายภาพมาไว้ที่นิทรรศการด้วย ผมตื่นเต้นมาก พี่ๆเค้าชวนผมถ่ายรูปในสตูดิโอด้วย รูปที่ได้มาสวยงามมากครับ และยังมีโอกาสได้ถ่ายรูปกับท่านอาจารย์นัทธีรัตน์ และท่านอาจารย์อลิศรา ด้วยครับผมตื่นเต้นและตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ

Now you see me (โทรทัศน์เพื่อการศึกษา) บูธนี้นะครับพ่อ จัดแสดงให้ความรู้เกี่ยวกับโทรทัศน์ว่ามีส่วนในการจัดการศึกษาอย่างไรบ้าง ตั้งแต่การถ่ายทำ ตลอดไปจนถึงการเผยแพร่ อีกทั้งยังมีคล้ายๆกับโต๊ะข่าวๆย่อมๆให้ได้ทดลองเป็นนักข่าวด้วยครับพ่อ เป็นที่น่าสนใจและสนุกสนานมากครับ

X-Ploring tech for fun (เกมส์เพื่อการศึกษา) บูธนี้เป็นบูธที่สนุกสนาน เพลิดเพลินมากครับ ด้วยกิจกรรมและเกมต่างๆที่มีให้เล่น ไม่ใช่ได้แต่ความสนุกแถมมีความรู้ด้วย สุดยอดไปเลยครับ

Do you hear me (วิทยุเพื่อการศึกษา ) เป็นบูธที่จัดแสดงเกี่ยวกับการจัดรายการวิทยุ ที่ให้ความรู้ด้านการศึกษา มีการแสดงถึงวิวัฒนาการของวิทยุ การส่งสัญญาณวิทยุ แม้กระทั่ง มีการจัดรายการวิทยุสดๆด้วย และผมก็ได้ลองเป็นดีเจเสียงใสแจ๋ว ด้วยครับพ่อ

          Around the wolrd (โซเชียลกับการศึกษา) ผมว่าบูธนี้เป็นอะไรที่ใกล้ตัวผมมากเลยครับ เพราะผมเป็นคนที่ชอบเล่นโซเชียลต่างๆ แต่กลับใช้เพื่อความสนุกสนานเพียงอย่างเดียว แต่พอได้เข้าไปที่บูธนี้แล้ว ทำให้ผมเห็นว่า โซเชียลต่างๆที่เล่นอยู่ สามารถนำมาต่อยอดทางการศึกษาได้อย่างมหาศาล และตอบโจทย์การศึกษาที่เข้าถึงได้ตลอดเวลา ด้วยครับพ่อ

 

พ่อ : ขนาดพ่อฟังลูกเล่า พ่อเองยังอยากไปเลยนะเนี่ย แล้วเป็นไงใช่ตัวตนของลูกหรือเปล่า

นิวส์ : ผมว่านี่แหละคือตัวผม ผมว่าเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา เป็นอะไรที่ผมอยากเรียนแล้วละครับพ่อ ผมจะเข้าเรียนที่นี่ให้ได้เลย ผมจะสู้ครับ

พ่อ : ดีแล้วละลูก การมีเป้าหมายในชีวิต เราก็จะมีแรงฮึดในการไปสู่เป้าหมายนั้นให้สำเร็จให้ได้ สิ่งที่ลูกต้องเรียนก็เรียนตามหัวใจตัวเองนั่นแหละ ไม่ต้องห่วงหรอกว่าจบออกมาแล้วจะมาทำอะไร เพราะไม่ว่าจะทำอะไรขอแค่ทำให้มันสุดๆ เพราะมันจะเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่เวลาที่เราบอกใครไปว่า “เราเก่งในสิ่งที่เราเป็น” แม้ว่าหน้าที่นั้นมันจะเป็นเรื่องที่เล็กน้อยต้อยต่ำเพียงใดก็ตาม และมีอีกสิ่งหนึ่งที่พ่อ อยากจะบอกลูกมากคือ อย่าไปดูถูกใครหรือดูถูกอาชีพใดๆเพียงเพราะเราคิดว่าเขา “โง่” หรือ “ต้อยต่ำ” ในโลกนี้ไม่เคยมีคนโง่ ทุกคนล้วนแต่เป็นคน “อัจฉริยะ” เพราะ“ถ้าเราไปตัดสินปลาโดยใช้ความสามารถในการปีนต้นไม้ ทั้งชีวิตมันก็จะคิดว่ามันโง่”

นิวส์ : ผมเข้าใจแล้วครับพ่อ ขอบคุณนะครับ ผมรักพ่อที่สุดเลย

ขอขอบคุณข้อคิดดีๆจากหนังสือ : อาชีพที่ดีที่สุดในโลก